Gedicht: Rafels van rouw


Rafels van rouw

 

Ik gebruik al mijn kracht

om niet te verdwalen

in dat wat ik voel,

wat niet terug valt te halen

de leegte, de kou

de heimwee, het missen

de vraag hoe het leven

zich zo kon vergissen

rechtop maar geknakt

zal ik blijven staan

ik beloof je mijn lief

dat ik verder zal gaan

totdat ik ooit

mijzelf weer herken

in leven en liefde

en in dat wat ik ben

totdat jij ziet van veraf

vanaf waar? dat ik hier

heel voorzichtig

het leven weer vier

 

als ik de rafels van rouw

in mijn ziel heb verweven

totdat een manier

waarop ik kan leven

zonder jou

maar voor altijd in mij

ik koester je, voel je

 

altijd dichtbij...

 

© Marian van Til

Reactie schrijven

Commentaren: 5
  • #1

    Marianne van Hengel (vrijdag, 25 mei 2018 13:33)

    Dit gedicht is en blijft zó raak. Zó dicht bij mijn gevoelens.
    Precies zoals ik nu verder probeer te gaan. Zoals mijn zoon zou hebben gewild..

  • #2

    Anke Beere (vrijdag, 25 mei 2018 15:59)

    Heel mooi Marian en zo gevoelig een raak.

  • #3

    Tonny (woensdag, 06 juni 2018 04:45)

    Prachtig!

  • #4

    Marianne van Eijndhoven (vrijdag, 23 oktober 2020 15:34)

    Heel onverwachts-bij het opruimen van oude berichten in m'n telefoon kom ik dit gedicht tegen... Het raakt me diep..
    Dank je voor dit onverwachte cadeautje..

  • #5

    Riet Zuidberg (donderdag, 04 augustus 2022 17:56)

    Dit gedicht kreeg ik toegestuurd na het overlijden van mijn man.
    Helaas in een beetje verfrommelde staat maar het maakte mijn ontroering er niet minder om. Het is precies zoals ik mij voel en daardoor zo troostrijk.
    Ik heb het al meerdere keren doorgestuurd en krijg steeds hele dankbare reacties.
    Ik zou het wel graag in een mooiere uitvoering willen hebben om het op te kunnen hangen.
    Helaas lukt mij dat niet.

Marian van Til staat als Marian van Til Ritueelbegeleiding ingeschreven bij de kamer van koophandel onder nummer 68652313